Μέσα στο ζοφερό περιβάλλον μιας πρωτοφανούς σε ένταση και διάρκεια οικονομικής κρίσης με τους πολίτες σχεδόν, αν όχι εντελώς, εξαθλιωμένους, επινοήθηκαν τα έκτακτα «επιδόματα» σε μια απόπειρα να «ανακουφίσουν» κάποιες ομάδες πολιτών αφού προηγουμένως σύσσωμο το «πολιτικό προσωπικό» της χώρας τους βύθισε στην απόγνωση φτωχοποιώντας τους βίαια. Μέσα σε τέτοιες συνθήκες οι πολίτες εύκολα μετατρέπονται σε επαίτες περιμένοντας με αγωνία κάθε Χριστούγεννα και Πάσχα ως είθισται, την «οικονομική ενίσχυση» ή «βοήθημα» ή όπως αλλιώς το ονομάζουν κατά περίπτωση, για να μπορέσουν να καλύψουν κάποια βασικά έξοδά τους και αν περισσέψουν κάποια χρήματα, να μπορέσουν να χαρούν και ένα γιορτινό οικογενειακό τραπέζι. Και όλα αυτά εάν βρίσκονται βέβαια μέσα στις λίστες των «τυχερών» που καταστρώνει η εκάστοτε ηγεσία, οι οποίοι δικαιούνται τα βοηθητικά αυτά ποσά. Όλο αυτό το τεχνηέντως κατασκευασμένο και ολέθριο σχέδιο συντελεί στο διαχωρισμό για άλλη μια φορά πολιτών ανάμεσα σε ωφέλιμους και μη, δημιουργώντας κατ΄ αυτό τον τρόπο αντιπαλότητες είτε φανερές είτε υποβόσκουσες μεταξύ των ανθρώπων χωρίς ουσιαστικά να λύνει κανένα από τα ζωτικά προβλήματά τους. Με τη διαχρονική τακτική του «διαίρει κα βασίλευε» και με μισθούς πείνας οι πολίτες καταντούν να περιμένουν το ξεροκόμματο που τους πετάει η κάθε κυβέρνηση κατά την κρίση της για να χαρούν και να περάσουν κάπως πιο άνετα λίγες γιορτινές ημέρες.
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά μας εμπαίζουν κι από πάνω αυτοί που δήθεν δεν ψηφίζουν το ξεροκόμματο ισχυριζόμενοι ότι είναι προεκλογική παροχή, ενώ όλα τα προηγούμενα χρόνια έχουν πράξει ακριβώς το ίδιο όταν βρέθηκαν στην Κυβέρνηση. Το «θέατρο του παραλόγου» πάνω στη σκηνή της Βουλής συνεχίζεται με διαφορετικούς θιάσους κάθε φορά στον ίδιο διχαστικό ρόλο που εκτελείται από όλα τα κόμματα που μας κομμάτιασαν τόσα χρόνια όλους εμάς γιατί αφεθήκαμε στις υποσχέσεις τους για βελτίωση της ζωής μας. Καταλήξαμε όμως να επιβιώνουμε σαν ζητιάνοι και αυτό πρέπει να γίνει ένα μάθημα ζωής.
Η χρονική στιγμή που βρισκόμαστε και κατά την οποία κορυφώνεται η κοροϊδία τόσων και τόσων κυβερνήσεων που πέρασαν από αυτόν τον ιερό τόπο είναι η χρυσή ευκαιρία για να διδαχθούμε από τα λάθη του παρελθόντος μας και να επιλέξουμε με σοβαρότητα το μέλλον που μας αξίζει. Σταματάμε εδώ και τώρα ο,τιδήποτε μας χωρίζει και ενωνόμαστε στη βάση όλων αυτών που πραγματικά θέλουμε να ζήσουμε εμείς και οι απόγονοί μας. Με αυτή τη δύναμη και τη δυναμική που θα αποκτήσουμε με την ένωσή μας θα δομήσουμε ένα ισχυρό κράτος, μια κοινωνία δικαίου για όλους τους ανθρώπους όπου οι λέξεις επιδόματα, βοηθήματα και άλλα παρόμοια θα είναι ανύπαρκτες γιατί υποβαθμίζουν την ανθρώπινη ύπαρξη σε ένα εξευτελιστικό επίπεδο. Μπορούμε και ξέρουμε να το κάνουμε αφού το δίκαιο είναι χαραγμένο μέσα μας από την ημέρα της γέννησής μας. Σε μια τέτοια στιβαρά δομημένη Πολιτεία όλοι οι άνθρωποι θα έχουν επαρκείς μισθούς για να καλύπτουν τις βασικές τους ανάγκες αλλά και για να ασχοληθούν στον ελεύθερο χρόνο τους με ό,τι κρίνουν ότι μπορεί να τους προάγει και να τους ανελίξει. Θα είναι η Πολιτεία που αρμόζει σε Ανθρώπους-Πολίτες όπου θα εκτελείται η συλλογική βούλησή μας από τους εκλεγμένους εκπροσώπους μας για εμάς τους ίδιους και όπου το προσωπικό όφελος του καθενός μας θα αντλείται από το συλλογικό όφελος της κοινωνίας μας.
0 Σχόλια